Hoe wij twee magische dagen creëerden (en waarom dat de beste keuze ooit was!)
Als weddingplanner denk ik altijd in oplossingen. En toen het om mijn eigen bruiloft ging, moest ik die vaardigheid ten volle inzetten. Want wat doe je als je verliefd wordt op een locatie die perfect is voor de ceremonie en het diner, maar waar het feest om 23:00 uur moet stoppen? Dan denk je out-of-the-box en maak je er gewoon twee onvergetelijke dagen van! Lees je mee?
De uitdaging: Liefde op het eerste gezicht met een praktische tegenvaller
Vanaf het moment dat we de oude kerk in Dongen zagen, wisten we het: dit was onze plek. Die Italiaanse sfeer, die drie verschillende settings binnen één locatie - de romantische ruïne voor de ceremonie, de sfeervolle tuin voor de borrel, en de prachtige kerk voor het diner. Het was alsof we in Toscane trouwden, maar dan om de hoek!
Het enige probleem? Muziek mag er maar tot 23:00 uur en niet te luid. Voor ons voelde dat als een gemiste kans. We wilden onze liefde vieren zoals het hoort: met alle mensen die we lief hebben, dansend, kletsen, de tijd van ons leven hebben.
De oplossing: Want waarom kiezen?
Toen kwam ons briljante (al zeg ik het zelf) idee: we plakken er gewoon een dag achteraan! Want zijn we heel eerlijk - we houden misschien wel van feesten, maar nog meer van een goede borrel. Van die zon op je bol, lekkere happen delen en vooral: kletsen met iedereen die je lief hebt over alles en nog wat. Het mooie was dat we hierdoor twee totaal verschillende sferen konden creëren, elk met hun eigen magie.
Dag 1: Colorful summer chique in Dongen
Ons thema was 'Colorful Summer Chique' en dat zag je terug in alles. Onze gasten kwamen in de meest prachtige, kleurrijke outfits - het was een lust voor het oog! De dag begon met onze ceremonie in de ruïne (wat een moment was dat), gevolgd door een relaxte borrel in de tuin en een intiem diner in de kerk.
Als weddingplanner weet ik dat details het verschil maken. We hadden overal aan gedacht: van citroenkleden op de tuinbankjes tot persoonlijke polaroids als naamkaartjes bij het diner. Mijn draaiboek was tot in de puntjes uitgewerkt en onze twee ceremoniemeesters wisten precies wat er moest gebeuren. Het resultaat? Een dag die liep als een trein!
De logistiek: Hoe maak je twee dagen mogelijk?
Een deel van onze gasten kwam uit de regio Nijmegen, dus overnachten werd een feestje op zich. We bleven met een klein gezelschap in Dongen - wat een heerlijke afsluiting van dag één! De volgende ochtend was het tijd voor haar en make-up, een gezellig ontbijt waar we nog lang napraatten over de vorige dag, en toen... op naar ronde twee!
Dag 2: De dans van onze liefde in De Hazelhof
Voor dag twee hadden we De Hazelhof in Rijsbergen uitgekozen - een prachtige grote tuin waar we met al onze vrienden en familie konden dansen tot we er bij neervielen. We maakten onze entree in onze trouwkleding en transformeerden ons voor de dans in écht feestoutfits! We waren klaar om te feesten!
Waarom Twee Dagen De Beste Keuze Was
Achteraf kunnen we niet anders zeggen dan dat dit de beste beslissing was. Niet alleen hadden we dubbel zoveel voorbereidingsplezier (hello, tweede jurk en tweede pak!), maar vooral: iedereen genoot op dag één al mega en keek tegelijkertijd uit naar de volgende dag. Die spanning, die verwachting - het maakte alles nog specialer.
De les voor aanstaande bruidsparen
Als weddingplanner neem ik deze ervaring mee naar al mijn koppels: durf buiten de lijntjes te kleuren! Als een locatie niet 100% past bij jullie dromen, zoek dan een creatieve oplossing. Want jullie bruiloft moet jullie verhaal vertellen, niet het verhaal van wat "normaal" is.
Soms betekent dat twee dagen, soms een brunch-bruiloft, soms een intieme ceremonie gevolgd door een groot feest. Het gaat erom dat jullie aan het eind van de dag (of dagen!) kunnen zeggen: "Dit was helemaal ons."
Wil je ook jouw droombruiloft plannen, ook al lijkt het onmogelijk? Klik hier om samen dé oplossing te vinden! 🥂
Van eerste blik tot openingsdans. Dit is waar Beloftes & Bubbels voor staat: liefdevolle momenten zonder stress.
 
                        